Umowy o pracę bardzo często są zastępowane przez umowy cywilnoprawne. Alternatywą w tym zakresie są także kontrakty B2B, które wymagają od wykonawcy spełnienia jednego podstawowego warunku. Czym jest umowa B2B i jakie są jej najważniejsze cechy?
Co to jest umowa B2B?
Przez umowę B2B powinniśmy rozumieć kontrakt cywilny pomiędzy zamawiającym a wykonawcą. Bardzo często takie zobowiązanie jest określane mianem umowy współpracy. Umowa B2B wymaga dla swej ważności, aby wykonawca prowadził działalność gospodarczą, przy czym nie ma znaczenia, w jakiej dokładnie formie będzie to następowało (najczęściej będzie to postać jednoosobowej działalności gospodarczej).
Umowa B2B jest coraz popularniejsza w Polsce, głównie ze względu na wyższe zarobki, niż ma to miejsce przy stosunkach pracy. Pamiętajmy jednak, że ma to niestety swoje koszty – wykonujący określone zadania musi bowiem samodzielnie opłacać składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz zaliczki na podatek dochodowy. Zamawiający nie musi więc martwić się ciężarem zatrudnienia, tak jak występuje to w przypadku umów o pracę.
Treść umowy B2B
Tak naprawdę umowa B2B jest w całości tworzona przez strony zobowiązania. Obecne przepisy nie odnoszą się w ogóle do treści takiego kontraktu. Podstawa nawiązania umowy B2B jest więc art. 3531 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
Warto w tym miejscu przytoczyć wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 29 czerwca 2021 r. (sygn. akt I ACa 817/20), zgodnie z którym z zasad współżycia społecznego, określanych mianem lojalności i uczciwości stron przy zawieraniu umów wzajemnych w obrocie cywilnoprawnym, wynika, że umowa wzajemna powinna stwarzać równorzędne warunki jej realizacji. W stosunkach zobowiązaniowych obowiązuje strony zasada lojalności kontraktowania wynikająca chociażby z zasady uczciwego obrotu, co należy rozumieć jako szeroko rozumiany szacunek dla drugiego człowieka. Uczciwość przedsiębiorcy (uczciwość kupiecką) należy odnieść do całokształtu jego działalności, w stosunkach zewnętrznych oraz wewnętrznych. Naruszenie tej zasady wywołuje sankcje cywilnoprawne. Zasada lojalności stron umowy wymaga aby obie strony umowy postępowały wobec siebie uczciwie.
Umowa B2B powinna w swej treści zawierać co najmniej:
- prawidłowe oznaczenie jej stron – zamawiającego oraz wykonawcę,
- wskazanie przedmiotu umowy,
- opis wynagrodzenia przysługującego wykonawcy, formę i termin jego płatności,
- określenie wzajemnych praw i obowiązków stron,
- podpisy stron.
Oprócz ww. elementów strony umowy B2B mogą dodać do niej wszelkie inne wybrane przez siebie zapisy, pod warunkiem oczywiście, że będą one zgodne z zasadami współżycia społecznego oraz obowiązującym prawem. Dopuszczalne jest zatem wprowadzenie np. prawa do odpłatnego urlopu dla wykonawcy, kar umownych lub możliwości wcześniejszego wypowiedzenia umowy.
Czy umowa B2B jest umową o pracę?
Tak naprawdę kontrakt B2B nie może być utożsamiany z umową o pracę, nie powoduje bowiem powstania stosunku pracy. Jednocześnie trzeba pamiętać, że umowa B2B nie może w żaden sposób być rozwiązaniem na ominięcie prawa pracy, tj. kontrakt ten nie może zastępować umowy o pracę.
Zgodnie z treścią art. 22 Kodeksu pracy przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Zatrudnienie w ww. warunkach jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy. Nie jest dopuszczalne zastąpienie umowy o pracę umową cywilnoprawną przy zachowaniu tak określonych warunków wykonywania pracy.
Umowę o pracę uważa się za zawartą dla pozoru (art. 83 § 1 KC w związku z art. 300 KP), jeżeli przy składaniu oświadczeń woli obie strony mają świadomość, że osoba określona w umowie o pracę jako pracownik nie będzie świadczyć pracy w ramach reżimu pracowniczego, a osoba wskazana jako pracodawca nie będzie korzystać z jej pracy.
Przy tym, pozorność umowy o pracę ma miejsce nie tylko wówczas, gdy mimo jej zawarcia praca w ogóle nie jest świadczona, ale również wtedy, gdy jest faktycznie świadczona, lecz na innej podstawie niż umowa o pracę.
O tym, czy strony prawidłowo układają i realizują stosunek pracy, stanowiący tytuł ubezpieczeń społecznych, nie decyduje formalne tylko zawarcie umowy o pracę, wypłata wynagrodzenia, przystąpienie do ubezpieczenia i opłacenie składki, czy wystawienie świadectwa pracy, ale faktyczna realizacja umowy, zgodnie z jej treścią i w warunkach charakterystycznych dla tego stosunku prawnego. Jeżeli nawet strony zawrą umowę cywilnoprawną, ale praca faktycznie świadczona jest w warunkach stosunku pracy, to należy uznać, że niezależnie od nazwy zawartej umowy, zawarta została umowa o pracę, a strony łączy stosunek pracy.
Treść artykułu napisana we współpracy z kancelarią JCZ Kancelaria Radców Prawnych. Jeżeli szukają Państwo pomocy prawnej w temacie opisanym powyżej to serdecznie zapraszamy do kontaktu bezpośredniego z kancelarią. Kancelaria świadczy profesjonalną pomoc prawną dla klientów z całej Polski. Zapraszamy do kontaktu telefonicznego lub mailowego.
JCZ Kancelaria Radców Prawnych Bydgoszcz
Jagiellońska 69/1,
85-027 Bydgoszcz
tel. 603774089
biuro@jczkancelaria.pl
Polecamy również: