Poezja jest sprawą bardzo indywidualną. Niektórzy ją kochają, inni nie rozumieją. Trzeba jednak przyznać, że twórczość z nią związana wymaga niemałego talentu oraz wrażliwości na otaczającą rzeczywistość. Tych dwóch cech z pewnością nie brakowało Agnieszce Osieckiej - jednej z najbardziej znanych poetek polskich.
Kim była Agnieszka Osiecka?
Osiecka była bardzo ciekawą osobowością w polskiej literaturze. Urodziła się ona w roku 1936 jako córka pisarki oraz pianisty. O swoim ojcu pisywała jako o zwęgrzonym Polaku. We wczesnym dzieciństwie, autorka mieszkała w Zakopanem, natomiast przed samą wojną jej rodzice postanowili przenieść się do Warszawy. Agnieszka Osiecka wraz z rodzicami była wywieziona na roboty do St. Pąślten w Austrii, a pobyt tam wspomina bardzo dobrze.
Osiecka studiowała na Uniwersytecie Warszawskim oraz Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi. Odbywała ona praktykę na planie Andrzeja Wajdy. Zmarła w roku 1997 na skutek powikłań nowotworu jelita grubego.
Twórczość
Agnieszka Osiecka była osobą bardzo artystyczną. Napisała ok. 2000 różnych tekstów piosenek. Pisała również poezję, książki, scenariusze do sztuk teatralnych, listy, dzienniki i opowiadania. Wiersze Osieckiej budzą niemałe emocje. O marzeniu, by umrzeć z miłości; o niebie, piekle, samotności, a także o szaleństwie i wielu innych kwestiach. Autorka nie była monotematyczna. Pisywała o uczuciach, o ludziach, o świecie.
Po jakie tytuły sięgnąć?
Warto poznać jak najwięcej twórczości poetki, ale część utworów, które po sobie zostawiła, są szczególnie poruszające. Z pewnością warto zapoznać się z takimi tytułami jak m.in.:
- "Umarł Polak";
- "Choroba czwartej rano";
- "Zabawki Pana Boga";
- "Emigracja";
- "Nikt mnie nie kocha".
Kontrowersje
Warto zwrócić uwagę, że pewne utwory Osieckiej mogą budzić kontrowersje, gdyż poetka już od małego wychowana była w ten sposób, aby nie bać się przeciwstawiać i głośno mówić swojego zdania. Dlatego też miała problemy w szkole, np. kiedy przestała uczęszczać na religię lub była bezkompromisowa w wielu delikatnych tematach.
Poezja wojenna
Agnieszka Osiecka przeżyła wojnę jako mała dziewczynka. W późniejszym życiu podjęła się również tej tematyki w swoich utworach, np. "Balladzie o pancernych". Bardzo poruszające były słowa: "Może nie ci sami, wrócimy do mamy i do szkolnych ław". Potrafiła ona pokazać wojnę z perspektywy małego dziecka. Trzeba było to przeżyć, aby pisać w tak poruszający sposób.
Sięgnij po twórczość Osieckiej
Reasumując, warto sięgnąć po poezję, jak i listy, opowiadania i inne książki Agnieszki Osieckiej. Jej podejście potrafi pokazać różne tematy z innej perspektywy.