Jak przebiega i czym polega postępowanie sanacyjne?

Postępowanie sanacyjne jest jedną z form postępowania restrukturyzacyjnego. Jego zasadniczym celem jest umożliwienie dłużnikowi uregulowanie wszystkich istniejących zobowiązań i możliwie jak najpełniejszą spłatę wierzycieli. Czym charakteryzuje się to postępowanie i jak w praktyce wygląda?

Postępowanie sanacyjne

Sanacja jest jednym ze sposobów na uniknięcie ogłoszenia upadłości przedsiębiorstwa. Jest jedną z postaci postępowania restrukturyzacyjnego, którego zasadniczym celem jest reorganizacja działalności dłużnika, tak aby mógł spłacić wszystkich swoich wierzycieli. W praktyce zapewnia ono najpełniejszą ochronę przed działaniami egzekucyjnymi dając w ten sposób czas dłużnikowi na wykonanie istniejących zobowiązań.

Postępowanie sanacyjne jest wszczynane na wniosek, który najczęściej jest składany przez samego dłużnika. Wraz z wydaniem odpowiedniego orzeczenia sądowego przedsiębiorca zyskuje narzędzia do zmiany swojej firmy, co umożliwi mu dalsze wykonywanie działalności przy jednoczesnej spłacie długów.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, postępowanie sanacyjne obejmuje czynności faktyczne i prawne, które zmierzają do poprawy sytuacji ekonomicznej dłużnika celem przywrócenia mu zdolności do wykonywania zobowiązań oraz odbywają się z poszanowaniem słusznych praw wierzycieli i osób trzecich.

Przebieg postępowania sanacyjnego

Postępowanie sanacyjne jest prowadzone z reguły w okresie od 1 roku do 2 lat, choć zdarzają się zarówno szybsze, jak dłużej trwające postępowania. Niezależnie od tego prowadzone jest w oparciu o konkretny schemat:

Wniosek o otwarcie postępowania.
Postępowanie w przedmiocie rozpoznania wniosku – z możliwością zabezpieczenia majątku dłużnika poprzez uchylenie zajęć komorniczych ustanowionych na rachunkach bankowych.
Otwarcie postępowania.
Sporządzenie spisu wierzytelności oraz planu restrukturyzacyjnego.
Zatwierdzenie przez sędziego – komisarza planu restrukturyzacyjnego. W postępowaniu sanacyjnym realizacja planu restrukturyzacyjnego jest obligatoryjna.
Sprzeciwy od spisu wierzytelności.
Zatwierdzenie spisu wierzytelności.
Zgromadzenie wierzycieli w celu głosowania nad przyjęciem układu.
Zastrzeżenia do układu.
Obwieszczenie o zatwierdzeniu układu.

Otwarcie postępowania sanacyjnego

Postępowanie sanacyjne jest wszczynane na wniosek uprawnionej osoby. Takie pismo powinno zawierać w swej treści:

imię i nazwisko dłużnika albo jego nazwę oraz numer PESEL albo numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, a w przypadku ich braku – inne dane umożliwiające jego jednoznaczną identyfikację, miejsce zamieszkania albo siedzibę, adres, a gdy dłużnikiem jest spółka osobowa, osoba prawna albo inna jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – imiona i nazwiska reprezentantów, w tym likwidatorów, jeżeli są ustanowieni, a ponadto w przypadku spółki osobowej – imiona i nazwiska oraz miejsce zamieszkania wspólników odpowiadających za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem;
wskazanie miejsc, w których znajduje się przedsiębiorstwo lub inny majątek dłużnika;
wstępny plan restrukturyzacyjny wraz z uzasadnieniem wskazującym, że jego wdrożenie przywróci dłużnikowi zdolność do wykonywania zobowiązań;
uprawdopodobnienie zdolności dłużnika do bieżącego zaspokajania kosztów postępowania sanacyjnego i zobowiązań powstałych po dniu jego otwarcia;
wykaz wierzycieli z podaniem imienia i nazwiska albo nazwy oraz miejsca zamieszkania albo siedziby, adresu i wysokości wierzytelności każdego z nich, terminów zapłaty, określeniem, czy wierzytelność objęta jest układem z mocy prawa, czy może zostać objęta układem po wyrażeniu zgody przez wierzyciela oraz czy wierzyciel posiada prawo do głosowania nad układem, a jeżeli nie to wskazanie z jakiego powodu;
sumę wierzytelności z wyszczególnieniem sumy wierzytelności objętej układem z mocy prawa oraz sumę wierzytelności, która może zostać objęta układem po wyrażeniu zgody przez wierzyciela;
wykaz wierzytelności spornych z podaniem imienia i nazwiska albo nazwy wierzycieli, miejsca zamieszkania albo siedziby, ich adresów i wysokości żądanej przez każdego z nich wierzytelności, terminów zapłaty oraz zwięzłym przedstawieniem podstawy sporu;
informację, czy dłużnik jest uczestnikiem podlegającego prawu polskiemu lub prawu innego państwa członkowskiego systemu płatności lub systemu rozrachunku papierów wartościowych lub niebędącym uczestnikiem podmiotem prowadzącym system interoperacyjny;
informację, czy w jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych dłużnik zatrudniał średniorocznie 250 lub więcej pracowników lub dłużnik osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych przekraczający równowartość w złotych 50 milionów euro, lub sumy aktywów bilansu dłużnika, sporządzonego na koniec jednego z tych lat, przekroczyły równowartość w złotych 43 milionów euro.

Źródło: https://www.inlegis.pl/