Zabytkowe rzeźby wróciły do Parku Śląskiego. Renowacja trwała kilka miesięcy. Wykonali ją specjaliści z Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Efekty można podziwiać w dwóch miejscach: „Wilki" i "Zakochanych" w Galerii Rzeźby Śląskiej, a "Rzeźbę ogrodową" w budynku dyrekcji.
Prace rozpoczęły się wiosną. – Figury, głównie przez dewastacje, wyglądały fatalnie – przyznaje Artur Cieślak, dyrektor administracyjny Parku Śląskiego. – Przez kilkadziesiąt lat zdążyły się już na stałe wpisać w parkowy krajobraz. Stały się nieodłączną częścią naszego parku –podkreśla.
Do renowacji trafiła rzeźba przedstawiająca zakochanych autorstwa Augustyna Dyrdy, trzy wilki autorstwa Anny Dębskiej oraz centaur wykonany przez Andrzeja Szczepańca. Stan wszystkich rzeźb – ogólnie rzecz ujmując – konserwatorzy ocenili jako bardzo zły. Figurom brakowało wielu elementów, były zabrudzone, skorodowane.
Trafiły do specjalistów z katowickiej ASP w celu powstrzymania procesu niszczeni oraz przywrócenia im pierwotnego charakteru, koloru i kształtu. Efekt prac jest w pełni satysfakcjonujący.
– W najgorszym stanie był centaur. Od 2007 roku przechowywaliśmy go w dwóch częściach w naszym magazynie – tłumaczy Cieślak. I dodaje, że – zgodnie z konserwatorskimi zaleceniami - rzeźba nie może być eksponowana w plenerze. – Powinna stać w miejscu, gdzie panują dodatnie temperatury. Chodzi m.in. o tworzywo i sposób wykonania renowacji – tłumaczy dyrektor.
Centaura można oglądać w holu głównym dyrekcji. Pozostałe rzeźby wcześniej były eksponowane przy Alei Klonowej, a teraz stoją w Galerii Rzeźby Śląskiej (okolice restauracji Łania). Dodatkowo trafił tam też totem, który był nieodłącznie związany z „Wilkami". Przypomnijmy, że od kilku tygodni, dzięki współpracy z firmą Helios, parkowe rzeźby można oglądać również po zmroku – zostały podświetlone nowoczesnymi lampami.
Rozmowa z Henrykiem Mercikiem, miejskim konserwatorem zabytków w Chorzowie.
Parkowe rzeźby można określać jako cenne?
Przez wiele lat w parku dominowała tendencja, aby zapraszać do wykonywania tych rzeźb klasowych artystów. I z tego się nie wycofano. Poza okresem socrealizmu, gdy dominował określony kanon, były to prace w pełni autorskie. Artystom nie narzucano żadnych ograniczeń, mogli w pełni wyrażać siebie. Parkowe rzeźby ze względu na swój charakter są z pewnością wyjątkowe w skali całego kraju – dobra sztuka nie jest zamykana, mogą z nią obcować zwyczajni ludzie. I to jest piękne.
Zakres prowadzonych prac na tych trzech rzeźbach był szeroki. Taka rekonstrukcja jest trudnym zadaniem?
Renowacja każdego zabytku wymaga specjalnego przygotowania. W tym przypadku stopień skomplikowania jest jednak większy niż np. przy naprawie muru czy wymianie dachówki. Trzeba do tego podejść bardzo indywidualnie, aby wyraz i ślad artysty nie zostały zatarte. Nie każdy podejmuje się takiego zadania.