W tym roku odeszły dwie ważne dla parku osoby. Pamiętajmy o nich

W tym roku pożegnaliśmy dwie bardzo ważne osoby związane z Parkiem Śląskim – Henryka Oziembałę i Henryka Buszo.

 

 

Ogrodnik, architekt krajobrazu, organizator i koordynator kilkudziesięciu wystaw kwiatów. Jedna z ważniejszych postaci w 65-letniej historii Parku Śląskiego. Henryk Oziembała zmarł 22 września 2015 roku. Miał 73 lata.

 

 

Oziembała ukończył technikum ogrodnicze. Był absolwentem Wydziału Ogrodnictwa Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Na Śląsk trafił, bo – jak sam podkreślał – taka była wola profesora Władysława Niemirskiego, promotora jego pracy dyplomowej i głównego projektanta Wojewódzkiego Parku Kultury i Wypoczynku. Najpierw przyjechał do Chorzowa na praktyki, kilka lat później zaczął swoją pracę zawodową. Pomagał, współorganizował i koordynował wystawy kwiatowe od 1968 do 1999 roku. Ostatnia, nad którą pracował, była jubileuszowa, setna. Tak wspominał pracę nad wystawami: „Spełniałem się w tym. Byłem ostatnią osobą, która gasiła światło przed otwarciem ekspozycji. Sporą jej część układałem własnoręcznie. Wystawcy przysyłali kwiaty pociągami, zdarzało się, że samolotami przylatywały z Koszalina. Układaliśmy ich produkty, tak, aby prezentowały się jak najlepiej.”

 

 

A tak jeszcze niedawno na łamach Gazety Parkowej Oziembała wspominał 24 czerwca 1968 roku, gdy otwarto Rosarium: „Pamiętam ten dzień doskonale, bo to była ogromna impreza, do której przygotowania trwały wiele miesięcy. Na powierzchni 14 hektarów posadzono 360 odmian róż. Wśród nich były te najlepsze, m.in. Kordes i Poulsen. Przywożono je ciężarówkami od hodowców z Niemiec, Belgii i Holandii. Z tego ostatniego kraju pamiętam, że przyjechała też taka miniaturowa odmiana róż,

wielkości paznokcia”.

 

 

Poza pracą w parku, Oziembała brał udział w wielu ważnych przedsięwzięciach aranżacyjnych. Kilkakrotnie przygotowywał kwiatowe kompozycje podczas pielgrzymek Jana Pawła II do Polski, dekorował Katedrę na Wawelu i zajmował się przystrajaniem ołtarza na Jasnej Górze. Podczas Światowych Dni Młodzieży w Częstochowie, przygotowywał główną dekorację, składającą się z trzydziestu tysięcy gerber. Było to ogromne słońce, ułożone z kwiatów w kolorze żółtym, pomarańczowym i białym.

 

 

Henryk Oziembała został pochowany na cmentarzu przy parafii Marii Magdaleny w Tychach.

 

 

Henryk Buszko 231 lipca odszedł jeden z autorów projektu budynku dyrekcji parku – Henryk Buszko. Był architektem, urbanistą, nauczycielem akademickim, od 1949 roku, członkiem Stowarzyszenia Architektów Polskich, w latach 1957-1959 prezesem Zarządu Okręgowego SARP Katowice, a w latach 1965-1969 i 1972-1975 prezesem Zarządu Głównego SARP. W latach 1949–1958, pracował w biurze architektonicznym Miastoprojekt Katowice, we współpracy z Aleksandrem Frantą i Jerzym Gottfriedem.

 

 

Od 1958 prowadził z Aleksandrem Frantą państwową Pracownię Projektów Budownictwa Ogólnego (PPBO) w Katowicach. Do największych jego realizacji, które stworzył wspólnie z Gottfriedem i Frantą, zalicza się gmach Okręgowej Rady Związków Zawodowych w Katowicach, Teatr Ziemi Rybnickiej (obecnie Rybnickie Centrum Kultury) w Rybniku, dom wczasowy transportowców w Bielsku-Białej Mikuszowicach. Natomiast przy współpracy z Aleksandrem Frantą, powstały m.in. Osiedle Tysiąclecia w Katowicach, Dzielnica Leczniczo-Rehabilitacyjna Ustroń-Zawodzie w Ustroniu, Osiedle Gwiazdy w Katowicach, pawilon pracowni PPBO w Katowicach, budynek Związku Nauczycielstwa Polskiego w Ustroniu, Urząd Stanu Cywilnego w Chorzowie, kościół pw. Podwyższenia Krzyża Św. i Matki Bożej Uzdrowienia Chorych w Katowicach. Henryk Buszko jest uznawany za jednego z najwybitniejszych architektów doby modernizmu w Polsce. Miał 91 lat.