28 stycznia Chorzowskie Centrum Kultury zainaugurowało obchody swoich 10. urodzin. Najpierw, o godz. 11.00, na deskach ChCK można było oglądać spektakl dla dzieci "Kuferek z bajkami.
Najpiękniejsze baśnie Andersena i innych autorów”, w którym udział wzięły: Zespół taneczno-baletowy Happy, Biedroneczki, Studio Tańca Współczesnego TENDI, Teatr "Reduta Śląska" oraz Dziecięcy Zespół Teatralny "Zwierciadło. O 19 rozpoczęła się gala, którą uświetnił spektakl pt. "Album z..." którego reżyserem jest Barbara Ducka. W widowisku udział wzięli: Studio Musicalowe "Step" Tomasza Micha, Studio Tańca Współczesnego TENDI, Teatr "Reduta Śląska", Lekki Teatr Przenośny, Zespół Tańca Indyjskiego "Natarang", Grupa Wokalna Kamila Barona oraz gość specjalny: Marta Król.
Chorzowskie Centrum Kultury rozpoczęło swoją działalność w styczniu 2008 roku widowiskiem "Chorzowianie-Chorzowianom". Zgromadzeni na sali goście mogli wówczas podziwiać artystów związanych z Chorzowem – od tych, którzy dopiero wkraczają w świat sztuki po gwiazdy światowego formatu. Głównym założeniem koncertu było pokazanie tego, czym i kim może się pochwalić Chorzów. Tę ideę wcieliły w życie zespoły działające w ramach ruchu amatorskiego, między innymi „Trąbki Jerycha” i „Na Szlaku”. Koncert uświetnili swoją obecnością również młodzi, lecz utytułowani wykonawcy, którzy pierwsze kroki stawiali właśnie w Chorzowie – m.in. Andrzej Lampert, Tomasz Kałwak, Adam Żaak i Sławomir Witkowski.
Z okazji okrągłego jubileuszu, warto przypomnieć historię budynku, w którym dziś swoją siedzibę ma ChCK. Budynek obecnego Chorzowskiego Centrum Kultury został wybudowany jeszcze w okresie międzywojennym. Od początku pełnił ważną rolę dla środowiska kulturalnego. Nie wszyscy wiedzą, że mieszkańcy Chorzowa postawili teatr za własne pieniądze, aby podkreślić polskość Chorzowa w odradzającej się Rzeczypospolitej. Sam projekt powstał w 1927 roku sygnowany przez architektów Stanisława Michejdę i Lucjana Sikorskiego. Dom Ludowy, prócz sali teatralnej i gimnastycznej, miał mieścić sale zebrań, sale odczytowe, bibliotekę, czytelnię. Pieniądze na budowę napływały stopniowo. W 1934 roku oddano do użytku salę teatralną, na której wystawiono premierę sztuki a po 5 latach - w 1939 roku lewe skrzydło budynku. Teatr przez wiele lat był kolebką kulturalną naszego miasta. Dom Ludowy działał z prawdziwym rozmachem, organizowano tu liczne spektakle, akademie okolicznościowe, zebrania, a korytarze budynku idealnie sprawdzały się jako miejsce zabaw tanecznych. Na jego deskach regularnie występowali artyści Teatru Polskiego z Katowic i dawnej Opery Katowickiej z siedzibą w Bytomiu. Występowały tu takie sławy jak Hanka Ordonówna i Loda Halama, Mieczysław Fogg, Szczepcio i Toncio czy Ada Sari. O znaczeniu jakie miał Teatr Miejski w okresie powojennym najlepiej świadczą liczby — co roku wystawiano około 180 przedstawień, które oglądało średnio 82 tysiące widzów.
W drugiej połowie lat trzydziestych realizowana była budowa lewego trzykondygnacyjnego skrzydła budynku, która została ukończona w roku 1938. Swoje miejsce znalazła tutaj m.in. biblioteka z czytelnią, czy Miejski Ośrodek Oświatowy. Nie powstało nigdy projektowane prawe skrzydło budynku, które miało być powierzchniowo większe od skrzydła lewego. Walki wojenne nie ominęły również Chorzowa, jednak Miejski Dom Ludowy przetrwał i ponownie mógł stać się ośrodkiem kultury.
Po wojnie utworzono tu Miejski Dom Kultury i Bibliotekę Miejską, swoją siedzibę miały tutaj przez pierwsze lata istnienia m.in. "Goniec Górnośląski" i tygodnik "Chorzowianin". Znalazły tu też swoje siedziby stowarzyszenia, organizacje społeczne, a także firmy prywatne.
Z czasem powołano Miejski Dom Kultury „Teatr Miejski”, w którym drugą siedzibą znalazła gliwicka operetka wystawiając np. „Księżniczkę Czardasza”, „ Wesołą wdówkę”, czy „Noc w Wenecji”. Odbywały się tu też liczne przedsięwzięcia impresaryjne, od spektakli przez imprezy kabaretowe po bajki dla dzieci. Jak wynika z historii MDK „Teatr Miejski” nie miał nigdy własnego zawodowego zespołu aktorskiego, był wyłącznie sceną impresaryjną. W 1934 roku zainaugurowano otwarcie sceny premierą sztuki "Spadkobiercy" Grzymały - Siedleckiego w wykonaniu Teatru Ludowego "Reduta Śląska", który do 1939 roku wystawił na scenie Domu Ludowego przeszło 20 premier. W repertuarze znalazły się tak wielkie tytuły jak: "Kordian" J. Słowackiego, "Moralność Pani Dulskiej" G. Zapolskiej czy "Zemsta" A. Fredry.
W 1988 roku decyzją Architekta Miejskiego Teatr został zamknięty do czasu wykonania generalnego remontu i dostosowania budynku do wymagań ochrony przeciwpożarowej. Z powodu braku środków, przebudowę Teatru przerwano na początku lat dziewięćdziesiątych i w holu budynku działała jedynie Galeria Miejska „MM” otwarta 20 marca 2000 r. Zamknięcie Teatru nie zakłóciło funkcjonowania lewego skrzydła budynku, gdzie mieściły się m.in. Księgarnia im. Karola Miarki i Biblioteka Publiczna.
W 1998 roku Komisja Kultury Rady Miasta opracowała „Program polityki kulturalnej dla miasta Chorzowa”, w którym ważną rolę wyznaczono Chorzowskiemu Centrum Kultury. W sierpniu 2000 roku Rada Miejska podjęła uchwałę o wieloletniej inwestycji, przewidującej remont odtworzeniowy budynku przy ul. Sienkiewicza 3. Rok później powstał projekt budowlano-wykonawczy. W styczniu 2008 roku nastąpiło uroczyste oficjalne otwarcie Chorzowskiego Centrum Kultury.