Kolejna odsłona procesu konserwatorskiego rzeźb tworzących Galerię Rzeźby Śląskiej. Tym razem renowacji poddany zostanie słynny „Pastuszek”, którego autorem jest Artur Cienciała.
Jak poinformował Park Śląski, z końcem 2021 roku do renowacji przekazano rzeźbę „Pastuszek”, jeden z eksponatów z Galerii Rzeźby Śląskiej. Autorem rzeźby jest Artur Cienciała, a prace konserwatorskie przeprowadzi firm Clearex z Chorzowa.
"Pastuszek" autorstwa Artura Cienciały już za niedługo odzyska swój dawny blask. Wykonawcy z firmy "CLAREX" sp. z o.o. za około 3 miesiące skończą prace renowacyjne nad parkowym Pastuszkiem. Przedmiot zamówienia realizowany jest w ramach Umowy o dofinansowanie Projektu Miejskiego pn. „Modernizacja Parku Śląskiego”, zadanie nr 9 „Remont i konserwacja rzeźb w Parku", realizowanego w ramach drugiego obrotu środkami wracającymi z Inicjatywy JESSICA Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Śląskiego na lata 2007-2013” – informuje Park Śląski.
„Pastuszek” w Parku Śląskim przejdzie renowację
”Pastuszek” powstał w 1965 roku jako część drugiej wystawy Galerii Rzeźby Śląskiej. Siedzący chłopiec z fletem w dłoni został stworzony ze sztucznego kamienia na metalowej konstrukcji i jest stosunkowo niewielką rzeźbą.
Wpisana w 2011 roku do rejestru zabytków ruchomych województwa śląskiego rzeźba przez pół wieku od powstania potrzebowała pełnowymiarowej renowacji. To już czwarty etap prac konserwatorskich rzeźb Galerii Rzeźby Śląskiej. W jego ramach renowacje przechodzą też „Muzykanci’’ Stanisława Pietrusy „Ptaki” Urszuli Kaczmarczyk i „Rozdarcie” Joachima Krakowczyka.
Powierzchnia rzeźby zostanie oczyszczona, konserwatorzy uzupełnią ubytki i pęknięcia w jej strukturze, nadgryzione zębem czasu elementy nadlane i zrekonstruowane. Metalowy stelaż rzeźby zostanie zabezpieczony przed rdzą. Prace konserwatorskie mają kosztować ponad 20 tysięcy złotych.
„Pastuszek” należy do Galerii Rzeźby Śląskiej., czyli plenerowej ekspozycji rzeźb z inicjatywy Jerzego Ziętka jako realizacja pomysłu artystów katowickiego okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków, w szczególności Jerzego Egona Kwiatkowskiego, Tadeusza Ślimakowskiego i Teresy Michałowskiej-Reuszerowej.
Pomysł bazował na zapraszaniu wybranych rzeźbiarzy do udziału w wystawie plenerowej. Artyści przygotowywali na ekspozycję rzeźby gipsowe, a później na mocy oceny komisji kwalifikacyjnej i widzów kilka zostało wybranych do realizacji w trwałym materiale. Potem formuła się zmieniła - artyści przekazywali szkice i na ich podstawie wybierane były projekty do realizacji.
Pierwszy taki plener miał miejsce w 1963 roku (18 prac trafiło na wystawę), ostatni dokładnie 20 lat później. Od 2005 roku w ratowanie rzeźb zaangażowana jest Fundacja dla Śląska.