Jak postępować w przypadku spotkania dzikich zwierząt na terenie miasta? Należy pamiętać, że usunięcie zwierzęcia z naturalnego środowiska może nastąpić tylko w uzasadnionych przypadkach: gdy znajduje się ono w okolicznościach zagrażających życiu lub stwarza zagrożenie dla ludzi lub innych zwierząt.
Faktycznej pomocy człowieka wymagają jedynie zwierzęta z wyraźnymi objawami zranienia lub choroby (np. bardzo zły stan upierzenia, brak reakcji na zbliżanie się człowieka, problemy z oddychaniem). W przypadku napotkania jakiegokolwiek ptaka (pisklęcia bądź dorosłego osobnika) przy ruchliwej drodze lub w innym miejscu dla niego niebezpiecznym, należy przenieść go na trawnik lub posadzić na najbliższym drzewie lub krzaku, skąd na pewno będzie w stanie przywołać inne osobniki. W przeciwieństwie do ssaków ptaki mają bardzo słaby węch i nie ma obawy, że dorosłe osobniki wyczują na pisklęciu zapach człowieka i przestaną się nim zajmować.
W przypadku, gdy zwierzę nie jest ranne, jednak z jakichś względów jego stan budzi nasze wątpliwości należy obserwować je w miejscu jego przebywania przez okres 24 godzin i dopiero po upływie tego czasu poinformować odpowiednie służby. Należy pamiętać, że zabieranie zwierząt ze środowiska naturalnego bez uzasadnionej przyczyny stanowi wykroczenie określone w art. 131 pkt.14 ust. o ochronie przyrody. Zwierzęta należące do gatunków krajowych (np. wszelkie ptaki, zające, jeże, nietoperze, żółwie zwyczajne, żmije, jaszczurki, zaskrońce, salamandry, traszki, itp.), powinny pozostać w środowisku naturalnym (chyba, że są ranne albo znajdują się w warunkach zagrożenia życia lub zagrażają człowiekowi).
Należy pamiętać, że zwierzęta usunięte bez uzasadnionej przyczyny z naturalnego środowiska i zabrane do domu lub przekazane do ośrodka rehabilitacyjnego mają w przyszłości mniejsze szanse na normalne funkcjonowanie.